آیا خریداران ملک واقعاً نیازی به مشاور املاک دارند؟ (قسمت اول)

شهریار سپهریان مقدم – ونکوور

برخی خریداران بر این باورند که شاید بهتر باشد خودمان جستجو را آغاز کرده و به کمک اینترنت و سایت‌های تجاری متعددی که برای خرید خانه وجود دارد، به‌دنبال خانهٔ ایده‌آل خود بگردیم.

تصور این خریداران غالباً به این‌گونه است که به‌هر حال هیچ‌کس بهتر از خود ما از نیازها و خواسته‌هایمان آگاه نیست، در ضمن برای بازدید از خانه‌های در معرض نمایش عموم (اُپن هاوس) نیز نیازی به همراهی مشاور املاک نداریم، خودمان هم می‌توانیم در صورتی‌که از خانه خوشمان بیاید با مشاور املاکی که نمایندهٔ فروشنده است، مستقیماً وارد مذاکره شویم و از آنجا که درآمد مشاوران املاک بر اساس کمیسیون دریافتی حاصل از فروش ملک است و مشاور املاک فروشنده در این‌حالت از هر دو طرف کمیسیون می‌گیرد، پس امکانِ گرفتن تخفیف بیشتر خیلی محتمل است.

استدلال فوق چند ایراد اساسی دارد، بگذارید با هم به تحلیل بپردازیم.

اینکه ما به نیازها و خواسته‌های خود اشراف داریم، امری‌ست کاملاً مستقل از اینکه آیا از کلیهٔ امکانات و احتمالاتی نیز که برای نیل به مقاصد خود خواهیم داشت، مطلع‌ایم یا خیر. به‌عنوان مثال شاید نقاطی در شهرِ مورد جستجو مناسب با شرایط ما باشد که از آن هیچ اطلاعی نداشته باشیم یا حتی شهری دیگر بیشتر منطبق با ویژگی‌های مطلوب ما باشد که اسم آن را هم نشنیده باشیم.

دیگر اینکه اگر ما جستجوی خود را به سایت‌های اینترنتی و اُپن هاوس‌ها محدود سازیم، بخش عمده‌ای از اطلاعات مفید را از دست می‌دهیم. اول آنکه سایت‌های اینترنتی که در دسترس عموم قرار دارند، معمولاً لیستینگ‌ها را ۳ روز پس از آنکه مشاوران املاک مشاهده می‌کنند، منتشر می‌سازند و ۳ روز تأخیر در بازار کنونی به‌معنای ازدست‌دادن قطعی خانهٔ مطلوب است، از طرف دیگر، تمام خانه‌های موجود برای فروش در هر لحظه از زمان اُپن نیستند و اصولاً تنها تعداد محدودی از آن‌ها به‌صورت اُپن به نمایش گذاشته می‌شوند، آن‌هم یک یا دو روز و جست‌وجو در میان خانه‌های اُپن به‌منزلهٔ نگاه به قلهٔ صخرهٔ یخی شناوری در اقیانوس است که عمدهٔ حجم آن از دید ناپیداست.

حال بگذارید کمی هم به بررسیِ ورود به مذاکرهٔ مستقیم با مشاور املاک فروشنده، بپردازیم.

اگر به‌یاد داشته باشید، قبلاً اشاره کردیم که مهم‌ترین وظیفهٔ قانونی و اخلاقی مشاور املاک در برابر موکلش، نقش کفالت است و کفالت به این معنی است که منافع موکل می‌باید بر منافع وکیل تقدم داشته باشد، بنابراین وقتی شما تصمیم می‌گیرید مستقیماً با وکیل فروشنده مذاکره کنید، در این‌حالت مشتری و موکل اولِ ایشان، شخصِ فروشنده است و می‌بایست حقوق و منفعت وی را در نظر بگیرد و نه تنها مقدم بر منافع شما که موکل ایشان نیستید، بلکه حتی مقدم بر منافع خود و کمیسیون دریافتی‌اش قرار دهد، بنابراین در صورتی‌که ایشان کار خود را از نظر قانونی و اخلاقی درست انجام دهد، اگر تخفیفی هم دریافت کنید، باز هم بیشترین سود در ابتدای مذاکره باید برای موکل ایشان، یعنی فروشنده، منظور شود.

به‌خاطر داشته باشیم که در اکثر موارد، استخدام مشاور املاک برای خریداران هیچ‌گونه هزینه‌ای در بر ندارد و مشاوران املاک حق‌الزحمهٔ خود را از طرف فروشنده دریافت می‌کنند.

برای روشن شدن مطلب، تصور کنید برای دریافت خسارت ناشی از یک تصادف رانندگی، اقدام به شکایتی به مبلغ ۵۰ هزار دلار کرده‌اید و پس از مدتی به دادگاه فرا خوانده شده‌اید، فردی که از ایشان شکایت کرده‌اید به‌همراه وکیل خود به دادگاه آمده است و رئیس دادگاه قبل از شروع جلسه به شما دو امکان می‌دهد.

امکان الف- شما خود مورد دعوی را مطرح کنید و سعی کنید حداکثر حقوق حقهٔ خود را با استفاده از معلومات و سوابق حقوقی خویش دریافت کنید.

امکان ب- شما هم هر وکیلی که دوست دارد انتخاب کنید و سعی کنید با کمک این وکیل مجرب حداکثر حقوق حقهٔ خویش را دریافت کنید و تمامی هزینه‌های این وکیل نیز از طرف دادگاه برای شما پرداخت می‌شود.

طبیعتاً انتخاب «ب» به خرد نزدیک‌تر است مخصوصاً که هیچ هزینه‌ای برای شما نخواهد داشت.

اگر برای یک مورد ۵۰ هزار دلاری حاضر نمی‌شویم ریسک کنیم و بدون وکیل وارد مذاکره شویم، برای مذاکره در مورد خانه‌ای که قیمت آن شاید ده‌ها برابر بیشتر است، به‌طریق اولی می‌بایست از وکالت کارشناسان برای مذاکره یاری جوییم.

قسمت بعدی این مطلب را در اینجا بخوانید


نگارنده از کلیهٔ پیشنهادات و انتقادات استقبال می‌کند. مجموعه مقالات ما از طریق فیس‌بوک و صفحهٔ رسمی ما در دسترس می‌باشد.

www.ShahOfCoquitlam.Com

www.Facebook.com/ShahOfCoquitlam

ارسال دیدگاه